Марецкий Анджей / Andrzej Marian Marecki

[Alex]

Andrzej-Marecki_52c49d06138e7.jpg (26.4 КБ) 6119 просмотров

полковник Анджей Марецкий ( Andrzej Marian Marecki ), начальник оперативного отделения польского штаба генерала Сикорского. Генерал Сикорский был командующим польской армии и одновременно Премьер-министром польского правительства в изгнании.

погиб в авиакатастрофе в Гибралтаре 4 июля 1943 года

см в Википедии

[Alex]

Andrzej Marian Marecki – pułkownik dyplomowany artylerii Wojska Polskiego.

Służbę wojskową rozpoczął jako ochotnik w cesarskiej i królewskiej Armii. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego i został dowódcą artylerii pociągu pancernego.

Za udział w wojnie polsko-bolszewickiej otrzymał krzyż srebrny orderu wojennego Virtuti Militari.

Jako ochotnik brał udział w III powstaniu śląskim w 1921 roku, a w 1922 rozpoczął służbę w 7 Pułku Artylerii Ciężkiej w Poznaniu. Z dniem 1 listopada 1924 został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu Normalnego 1924-1926. 1 grudnia 1924 awansował na kapitana ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 131. lokatą w korpusie oficerów artylerii.

Z dniem 11 października 1926, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Doświadczalnego Centrum Wyszkolenia w Rembertowie.

W latach 1930–1934 pełnił służbę w Wyższej Szkole Wojennej, jako wykładowca taktyki.

17 grudnia 1931 awansował na majora ze starszeństwem z 1 stycznia 1932 i 19. lokatą w korpusie oficerów artylerii.

W latach 1934–1936 służył w 27 Pułku Artylerii Lekkiej we Włodzimierzu Wołyńskim na stanowisku dowódcy dywizjonu.

Jesienią 1936 został przeniesiony do Sztabu Głównego i mianowany attaché wojskowym w Sztokholmie z siedzibą w Warszawie.

W kampanii wrześniowej był oficerem Oddziału III Operacyjnego Sztabu Naczelnego Wodza.

18 września 1939 opuścił kraj przez granicę z Rumunią, a następnie przedostał się do Francji i zgłosił do generała Władysława Sikorskiego. W okresie kampanii francuskiej pełnił funkcję oficera łącznikowego przy francuskim Sztabie Generalnym. Po klęsce Francji znalazł się w Londynie i pracował w Sztabie Naczelnego Wodza na stanowisku szefa Oddziału III Operacyjnego. Był również komendantem Wyższej Szkoły Wojennej w Wielkiej Brytanii i głównym redaktorem (wydawanego w Londynie) czasopisma wojskowego „Bellona”.

Był żonaty z Zofią Marecką z d. Korczyńską (1906-2001), miał syna Jacka (ur. 1930 r.) i córkę Teresę (ur. 1934).

Śmierć w Gibraltarze
Pułkownik Andrzej Marecki zginął w Gibraltarze 4 lipca 1943 w katastrofie lotniczej. Samolot Liberator II AL523 spadł do morza o godzinie 23:07, 16 sekund po wystartowaniu. Ciało pułkownika zostało wyrzucone przez morze i odnalezione trzy dni po katastrofie. Pochowany na cmentarzu Polskich Lotników w Newark w Anglii.

Ekshumacja w 2010 i ponowny pogrzeb
W grudniu 2010 ramach śledztwa Instytutu Pamięci Narodowej dokonano ekshumacji poległych w katastrofie w Gibraltarze trzech oficerów, Tadeusza Klimeckiego, Andrzeja Mareckiego i Józefa Ponikiewskiego, w celu przeprowadzenia badań w Zakładzie Medycyny Sądowej Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. 9 grudnia 2010 r. odbył się ponowny pogrzeb pułkownika Andrzeja Mareckiego. Spoczął w Kwaterze Żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera D20/1/3).

взято здесь