Фамильный клуб Марецких и Маржецких

Szeliga (Zeligi)

Возникновение герба относят к 1279-1296 гг. Первые упоминания в источниках в 1366, 1386 гг.

Описание герба

Герб Шелига (Szeliga) - в красном поле золотой полумесяц, рогами обращенный вверх, и из средины его выходит золотой крест. Нашлемником Шелиги являются перья - обычно три серебряных страусовых или же пять "натуральных" (зеленых, с глазками разных тинктур) павлиньих.

Легенда герба:

Князь Лешек Черный, разгневанный частыми набегами литвинов на Польшу, собрал войско и двинулся на них. На разведку отправил ловкого и мужественного рыцаря Шелигу. Тот сумел добыть информацию, причем так ловко, что литовский вождь ничего не заподозрил. Лешек, зная все о врагах без труда их победил, а богатырскому рыцарю подарил герб с полумесяцем и крестом.

Герб Шелига, был наиболее распространен на Литве (ВКЛ) и на земле краковской и сандомирской.

Герб используют

Bakszewicz, Białecki, Bieleński, Bieliński, Bodzanowski, Bodzanta, Bodzenta, Bonblewski, Borohowicz, Borstejko, Bossowski, Bostowski, Bożanta, Brukot, Bryski, Budzyński, Bukraba, Buławka, Cetowski, Chaliński, Chaładyn, Charzyński, Chlistowski, Chryścinicz, Chrzczonowicz, Chwaliszewski, Cieszęcki, Czarnotulski, Czernicki, Czetowski, Czeżewicz, Czyżewicz, Dąbrowski, Długopolski, Dobiasz, Dobieszewski, Dobrochowski, Dobuszewski, Domentowicz, Dowojna, Dowojno, Drygat, Dwojna, Dyppen, Dzierzbicki, Ewachewicz, Fargow, Farzyński, Frankowski, Garyantesiewicz, Garyantesowicz, Gerwałowski, Gerwatowski, Gierwatowski, Głupicki, Gorecki, Goregland, Gośniewski, Górecki, Górski, Grykolewski, Grzebiński, Harasymowicz, Haryantesowicz, Horehland, Hrehorowicz, Hryhorowicz, Hulewicz, Jagiełka, Jordański, Kabieński, Kawski, Kimont, Kobelicki, Korecki, Kozierski, Krzakowski, Krzczonowicz, Kunsinowicz, Lancucki, Lasowski, Lassowski, Laszewski, Lebedowicz, Lebiedowicz, Lisikiewicz, Losowski, Lossowski, Lutomski, Łańcucki, Łaszewski, Łaszowski, Łączyński, Łosowski, Łossowski, Łukomski, Łyszkiewicz, Magier, Magiera, Magiero, Magierowski, Malewicz, Małaszewski, Marjański, Markowski, Maryański, Masiukiewicz, Matkuszewski, Merecki, Mierecki, Mierzejewski, Mirecki, Mirecki-Magiera, Mirewicz, Mirowicki, Mirzejewski, Mirzejowski, Mochuczy, Mohuczy, Morosz, Moroz, Mostkowski, Nazarewicz, Nazarkowski, Niemojewski, Nizelski, Nizielski, Nogawczyński, Nogawka, Novy, Ogorzelewski, Ogorzelowski, Ostrouch, Pawlik, Piatychorowicz, Piotraszko, Pląchowski, Pluciński, Podsoński, Pomóski, Pomuski, Posmyk, Potocki, Potoczny, Promiński, Proskurenko, Prumieński, Przeczkowski, Przesiadłowski, Puszkin, Puzowski, Ramieński, Ratocki, Ratołd, Rozdolski, Rytel, Rytelewski, Rytelski, Ryttel, Rzuchowski, Serwatowicz, Sieluziński, Skoruppa, Skorupski, Sławski, Smoczek, Smolikowski, Songin, Stanisławski, Stołyhwo, Storożenko, Stróżenko, Strusiński, Sufczyński, Suffczyński, Suszczyński, Sylwestrowicz, Szafrański, Szałkowski, Szczerbski, Szczerski, Szczytko, Szeliga, Szeligowski, Szeliha, Szeliski, Szkarupa, Szołkowski, Szpadkowski, Szuszczyński, Szyjkiewicz, Świacki, Świestowski, Tomara, Trojanowski, Troszczyński, Trusiewicz, Trzebiński, Tumiański, Turzenin, Wach, Wachowski, Walkowski, Wargowski, Wierzchowski, Wnorowski, Wojczik, Wojski, Wójcik, Wysokieński, Wysokiński, Złocki, Złotzki, Zubrzycki, Żegliński, Żernicki, Żuławski, Żurman, Żychliński

список фамилий взят здесь http://platine.pl/herby/herb,szeliga,3085.html

попалась вот такая информация:
Merecki h. Szeliga, chyba w rzeczywistości Mareccy. Wątpliwe, czy
jedni z Mireckimi, pochodzącymi od Magierów vel Magerów herbu Szeliga. Chociaż w dawnych herbarzach Mireckich wywodzą z Mircza w ziemi sandomierskiej, to właściwym ich gniazdem jest wieś Mircze w woj. lubelskim, powiat Hrubieszów. W roku 1531 była to wieś w ziemi bełskiej, w parafii Nabros. W r. 1578 siedzieli tu na 3 działach Mireccy. Znani są też Meręccy na Litwie (Żern.). Leonard Merecki, chorąży pancerny 1730. Karol Józef, subdelegat grodzki piotrkowski 1771. Mereccy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z nich: Franciszek Romuald (1860-1922), meteorolog, astronom (PSB t.20).

• JÓZEFA Merecka, Marecka (ok. 1819-1841), c. Pawła i Franciszki Wiśniewskiej; ur. prawd. Końskie, pow. Końskie, obecnie woj. świętokrzyskie (MK Jankowice Sandomierskie); m. (1839 Sandomierz) Ignacy Schuch (29 VII 1772-22 V 1864), s. Franciszka i Magdaleny Majerin; ur. Vacs, Węgry, zm. Sandomierz, lat 91 (PSB t. 36/15); ślub w katedrze sandomierskiej (MK Sando- mierz: NNMP, Katedra); 1v. żonaty z Matyldą Jacoby; dzieci: Stefania Józefa Szuch (1839-1917).

• PAWEŁ Merecki (1772-po 1830), s. Józefa Karola i Jadwigi Dzierzbickiej; zamieszkały prawd. Jankowice Sandomierskie in. Kościelne 1816, pow. Sandomierz; obecnie Jankowice stanowią integralną częścią wsi Dacharzów, woj. świętokrzyskie; jego syn wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1851 r. z herbem Szeliga (Urus.; Szl. Król.; MK Jankowice Sandomierskie); ur. Piotrków Trybunalski, obecnie woj. łódzkie, chrz. 20 V 1772 (MK Piotrków Tryb.); ż. (26 II 1816 Jankowice Sandomierskie) Franciszka Wiśniewska (ok. 1795-po 1830), c. Kazimierza i Józefaty Milewskiej; ślub w parafii Jankowice Sand. (MK Jankowice Sandomierskie); dzieci: Józefa, Maria, Anna, Romuald, Samuel.

Źródła: Bork. Sp. 254; Pap.; Sęcz.; SGKP t.15 cz.2/338; Szl. Król.; Urus. t.10/315; Żern. t.2/75, 93.

взято здесь

красным выделил упоминание фамилии как в варианте Мерецкий (Мерецкая), Мирецкий (Мирецкая) так и Марецкий (Марецкая)!

вариант изображения герба